- passus
- 1.
passus, a, um, Part. and P. a. of 2. pando.2.passus, a, um, Part. of patior.3.passus, ūs, m. [from the root pat], a step, pace (cf.: gressus, gradus).I.Lit.: hinc campos celerl passu permensa parumper, Enn. ap. Non. 378, 20 (Ann. v. 74 Vahl.); Plaut. Bacch. 4, 7, 34; Lucr 4, 827; 877; Cic. Leg. 1, 21, 54:II.
sequiturque patrem non passibus aequis,
Verg. A. 2, 724:nec longis inter se passibus absunt,
id. ib. 11, 907:rapidis ferri Passibus,
id. ib. 7, 156; Ov. M. 11, 64:per litora lentis Passibus spatiari,
id. ib. 2, 572:passu anili procedere,
id. ib. 13, 533 et saep.:passibus ambiguis Fortuna errat,
id. Tr. 5, 8, 15:caelestis (of glory),
Plin. 2, 7, 5, § 18.—Transf.A.A footstep, track, trace:B.si sint in litore passus,
Ov. H. 19, 27; id. P 2, 6, 21.—A pace, as a measure of length, consisting of five Roman feet:stadium centum viginti quinque nostros officit passus, hoc est pedes sexcentos viginti quinque,
Plin. 2, 23, 21, § 85:nec exercitum propius urbem millia passuum ducenta admoverit,
Cic. Phil. 7, 9, 26; id. Quint. 25, 79; id. Sest. 12, 29.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.